കൂട്ടി യോജിപ്പിച്ചു
നിന്റെ മുഖം
വീണ്ടെടുക്കാന്
വൃഥാ ശ്രമിക്കവേ
ഞാന് അറിയുന്നു ..!
ആ കണ്ണീര്ക്കണങ്ങളില്
എന്റെ നൊമ്പരങ്ങള്,
സ്വപ്നങ്ങള്
നമ്മുടെ മോഹങ്ങളുറങ്ങുന്നത്
എന്റെ ഹൃദയം
നോവുമ്പോള്
ചുവക്കുന്ന നിന്റെ
കണ്ണുകളുടെ പരിശുദ്ധി
എല്ലാമുള്ളിലൊതുക്കി
നിന് ചുണ്ടില് വിരിയുന്ന
പുഞ്ചിരിയിലെന്റെ
ദുഃഖങ്ങളലിഞ്ഞി-
ല്ലാതാകുന്നതറിയുന്നു.
തളരുന്നു ഞാന്...!
ഈ വേര്പാടില്
നീ വിട പറഞ്ഞകലവേ
നമ്മുടേതെന്നൊരിക്കല്
സൃഷ്ടിച്ചൊരാപ്രണയലോകം
വേണമോ നമുക്കിനി ?
ഉത്തരമില്ലാതെ
മൗനമായി നിന്നു നീ
അതെന്നെ തളര്ത്താ-
തിരുന്നില്ലന്നറിയുക .
എങ്കിലും ഒരു പുഞ്ചിരി
തരാന്
മറന്നില്ല ഞാനപ്പോള്
തുടരുന്നു ...
ഞാനെന്റെ പ്രയാണം
ഞാനെന്റെ പ്രയാണം
അനന്തതയിലേക്ക് ....!
അനന്തപ്രയാണം നന്നായി
ReplyDelete