Wednesday 2 May 2012

ഇനിയൊരു ജന്മം കൂടി...


നഷ്ടങ്ങള്‍  ...,
നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ചില നഷ്ടങ്ങള്‍വളരെ വലുതാണ്.നമുക്കു വേണ്ടപ്പെട്ടവര്‍ ,അടുത്ത ബന്ധുക്കള്‍ ,നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ ഇവരുടെ വേര്‍പാടു നമുക്കു താങ്ങാന്‍ കഴിയില്ല ...
എന്‍റെ പിതാവ്...,
എന്നെ വളര്‍ത്തി വലുതാക്കി ഉയരങ്ങളിലെത്തിച്ചഎന്‍റെ
പ്രിയപ്പെട്ട അച്ഛന്‍. എനിക്കൊന്നു കണ്ണു നിറയെകാണാന്‍
കഴിയും മുന്‍പു വിട്ടു പിരിഞ്ഞു പോയി .എന്‍റെ പിതാവിന്‍റെ വേര്‍പാടിന്‍റെ ദുഃഖംഎന്നിലേല്‍പ്പിച്ച മുറിവ് ഭയങ്കരമാണ് ...
ചില രാത്രികളില്‍  ...,
ചില രാത്രികളില്‍ എന്‍റെ അച്ഛന്‍റെ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞാന്‍ കരയാറുണ്ട്..,എന്‍റെ ദുഖം, എന്‍റെ വേദന,മറ്റാര്‍ക്കും ഉണ്ടാകരുതേഎന്നു ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാറുണ്ട്
എന്‍റെ കണ്ണീരാണീ വരികള്‍ ...
ഈ കവിത ...,
ഈ കവിത എന്‍റെ അച്ഛനായിസമര്‍പ്പിക്കുന്നു
"ഇനിയൊരു ജന്മം കൂടി" എനിക്കു ദൈവം തന്നിരുന്നെങ്കില്‍ ... 
എന്‍റെ പ്രിയപ്പെട്ട അച്ഛന്‍റെമകനായി ജനിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍ ....

         
                                                          ഇനിയൊരു ജന്മം കൂടി ...,  








ഇനിയൊരു ജന്മം കൂടി ...,

നിശാ സുഗന്ധികള്‍ വിടരും യാമം
ഈ നിശബ്ദശാലീന യാമം
അകലെയാ കുന്നിന്‍ ചെരുവില്‍ 
ഉദിച്ചുയരുന്നൊരാ ചന്ദ്രബിംബം 
വസന്തോദയത്തിലെ പൂക്കളെല്ലാം
കൊഴിഞ്ഞു വീഴുമാ മണ്ണിലപ്പോള്‍ 


എന്‍റെകണ്ണീര്‍ത്തുള്ളിയില്‍  
ഒപ്പിയെടുത്തൊരാ വിഷാദഗീതം പോലെ ...
അകലെയാ..,പുഴയുടെ തീരങ്ങളില്‍
അലിഞ്ഞു തീരുമെന്‍റെ ദു:ഖങ്ങളും
മോഹങ്ങളും മോഹഭംഗങ്ങളും 

ദൂരെയാ കുന്നിന്‍ചരുവില്‍ പുതുതായി
ഉയര്‍ന്നൊരാമണ്‍കൂനയില്‍
നിന്നുയരുന്നൊരെന്‍ ആത്മരാഗം 
എന്‍റെ ഹൃദയത്തിലെ ദു:ഖ ഗീതം 
കണ്ണീരൊഴുക്കി ഞാന് നോക്കുമെപ്പോഴും
എന്‍റെ പിതാവിന്‍റെ ശവകുടീരം,
കണ്‍ചിമ്മിക്കണ് ചിമ്മി നോക്കുന്നതെന്തേ
പ്രിയ നക്ഷത്രങ്ങളേ എപ്പോഴും -നീ
ചൊല്ലുമോ ചൊല്ലുമോ എന്നോടു -നീ
നിങ്ങളിലാരാണെന്‍റെയച്ഛന്‍ 
തേടി ഞാന്‍ തേടി ഞാന്‍ വാനമെല്ലാം
കണ്ടില്ല കണ്ടില്ല എന്‍റെ അച്ഛനെ ഞാന്‍


എന്‍റെ ദൈവങ്ങളേ ഇനിയൊരു
ജന്മം നിങ്ങളെനിക്കു തന്നാല്‍
അതെന്‍റെയച്ഛനോടോപ്പം മതി .
ആ വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍ തൂങ്ങിയെന്‍ ജീവിതം
പിച്ച വച്ചതും ഓടിക്കളിച്ചതും


ഹോ ...! എന്‍റെ ദൈവമേ .
എന്തിനീ ക്രൂരത? ഇത്രയും വേദന ...?
എന്തിനീ ജന്മത്തില്‍  എനിക്കു തന്നു
വളര്‍ത്തി വലുതാക്കിയ അച്ഛനിപ്പോള്‍
അകലെയാ മണ്‍കൂനയ്ക്കടിയിലല്ലോ
ഞാനൊന്നു കരഞ്ഞാല്‍, ചുണ്ടൊന്നു വിറച്ചാല്‍
ഓടിയെത്തുന്നൊരെന്നച്ഛാ, എന്റെ പോന്നഅച്ഛാ 
ഇന്നു ഞാന്‍ ഏകനായി പൊട്ടിക്കരയുന്നു
എന്തേ നീ വരുന്നില്ല ആ മാറില്‍,.
ചേര്‍ത്തൊന്നു കെട്ടിപ്പുണരുന്നില്ല 


ഇനി വരില്ല 
വരില്ലെന്നോതുന്നുണ്ടെന്‍റെ മനസ്സെപ്പോഴും.
ഓര്‍മ്മയിലിങ്ങനെ ജീവിച്ചു തീര്‍ക്കാന്‍
ഈ ജന്മം മുഴുവനും നിന്നെയോര്‍ത്തു 
ഇനിയൊരു ജന്മം നിന്‍ മകനായി പിറക്കാന്‍
കണ്ണീരുകൊണ്ടൊരു കവിത രചിച്ചു ഞാന്‍
എന്‍റെ അച്ഛന്‍റെ ഓര്‍മ്മയില് മുങ്ങിക്കുളിച്ചു .

നിശാസുഗന്ധികള്‍ വിടരും
യാമം
ഈ നിശബ്ദ ശാലീന യാമം
ഈ നീലപ്പൂവും വിടരുമീയാമവും
എന്നോടു ചേര്‍ന്നൊരു വിഷാദഗാനം പാടി 
എന്‍റെ കണ്ണീര്‍ക്കവിത മൂളി..

No comments:

Post a Comment