Tuesday 1 May 2012

നൊമ്പരം

ഹൃദയ കോവിലില്‍ 
തപസ്സിരിക്കുന്ന 
പ്രണയ പുഷ്പമേ !
നിയെന്‍റെ ജീവനില്‍
ഒരു ദേവകന്യകയായി 
ഒരു രാജപുഷ്പമായി 
മാറിയോ..ദേവതേ... ദേവതേ

ആദ്യമായി കണ്ടനാള്‍ 
ഹൃദയത്തില്‍ നാമ്പിട്ട പ്രണയം 
അതെന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ 
നൂറു നൂറായിരം വട്ടം 
ചൊല്ലി ഞാന്‍ ..
അറിയാതെ നാമ്പിട്ട മോഹം 
അതെന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ 
വളര്‍ന്നൊരു പ്രണയമായി 
എന്താണീ മനസ്സെന്നറിയില്ല 
എനിക്കിപ്പോള്‍ 
എന്നിട്ടും നൊമ്പരം
എവിടെയോ തട്ടുന്ന 
പ്രണയ വികാരം 
ഒരു നൊമ്പരം !

പക്ഷേ....
ഹൃദയത്തില്‍ വിടര്‍ന്നൊരു 
പനിനീര്‍പുഷ്പമായി 
അവള്‍ നിന്നു ഒരിക്കലും
വാടാതെ കരിയാതെ 
സുഗന്ധം പടര്‍ത്തി.! 
ഞാനറിയാതെ  
ആ മുഖം വിടരുമി
ഹൃദയത്തിലെപ്പോഴും
ഒരു കടലോളം സ്നേഹമായി 
പ്രണയമായി ..

അകലെയാണെങ്കിലും 
ഓര്‍ക്കാന്‍ കൊതിക്കുന്ന 
പ്രേമത്തിന്‍ സ്നേഹത്തിന്‍ 
നനവുള്ള നൊമ്പരം 
ആരും കൊതിക്കുന്ന നൊമ്പരം 
എപ്പോഴും കൊതിക്കുന്ന നൊമ്പരം
അറിയാതെ അറിയാതെ 
ഹൃദയത്തെ തഴുകുന്ന 
സുഖമുളള ഓര്‍മ്മയോ
ഈ പ്രണയം

No comments:

Post a Comment